- Τα δύο μυαλά μας -

Τί συμβαίνει με αυτά τα δύο μας μυαλά: ένα που σκέφτεται κι ένα που αισθάνεται;

Ο ένας, ο λογικός νους, είναι ο τρόπος κατανόησης του οποίου έχουμε επίγνωση: πιο ενσυνείδητος, πιο στοχαστικός, πιο ικανός να ζυγίζει και να συλλογίζεται. Αλλά δίπλα σ' αυτόν υπάρχει και ένα άλλο σύστημα γνώσης, παρορμητικό και πανίσχυρο, αν και μερικές φορές παράλογο: ο συγκινησιακός νους.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτά τα δύο μυαλά λειτουργούν ως επί το πλείστον σε συνεργασία, παρόλο που αποτελούν εν μέρει ανεξάρτητες λειτουργίες του εγκεφάλου μας.

Τα συναισθήματα είναι ουσιώδη για τη σκέψη και η σκέψη είναι ουσιώδης για τα συναισθήματα. Υπάρχει όμως μια λεπτή γραμμή ισορροπίας, η οποία διαταράσσεται όταν εμφανίζονται τα πάθη! Και τότε ο συγκινησιακός νους παίρνει το πάνω χέρι καθυποτάσσοντας το λογικό!

Με άλλα λόγια να σας συστήσω το...χάος!

Μια κατάσταση απροσδιόριστη και ποικιλόμορφη. Μια κατάσταση που μπορεί να μην είναι απλά μοναχική, αλλά που μπορεί και μοιράζεται και μεταδίδεται. Μια κατάσταση που ακόμη κι αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι "μέσα" σε αυτήν, μπορεί εύκολα να μας γοητεύσει και να μας κατακλύσει! Και το κάνει εύκολα αυτό, γιατί εκ φύσεως μας ερεθίζει η σύγκρουση μεταξύ μυαλού και καρδιάς.

Ας κάνουμε μία παύση στο χρόνο και στο χώρο, τώρα, αυτή τη στιγμή κι ας αναλογιστούμε...

Πόσες φορές στη ζωή μας νιώσαμε το πάθος να μας κουμαντάρει και πόσες φορές αισθανθήκαμε το χάος να μας γοητεύει;

Εσύ ποιό χάος ερωτεύτηκες;

Σε ποιό πάθος παραδόθηκες;

Χαίρομαι που έχεις να πεις πολλά στα δύο παραπάνω ερωτηματικά μου... Στο τέλος της σκέψης σου βάλε θαυμαστικά πολλά !!! γιατί έτσι "τελειώνουν" τα θαύματα!

Δε θέλουμε να διώξουμε το συναίσθημα και να βάλουμε τη λογική στη θέση του, θέλουμε να βρούμε την έξυπνη ισορροπία ανάμεσα στα δύο. Να εναρμονίσουμε το μυαλό και την καρδιά μας. 

Για να κάνουμε αυτό καλά στη ζωή μας, σημαίνει ότι πρέπει πρώτα απ' όλα να κατανοήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τί σημαίνει να χρησιμοποιούμε έξυπνα το συναίσθημα.

 Ή μήπως δε θέλουμε;